بازگشت جسد آستوریاس به گواتمالا بعد از 50 سال
کارت خوب: بقایای پیکر نویسنده گوتمالایی برنده جایزه ی نوبل ادبیات بعد از نیم قرن به کشورش باز گردانده خواهد شد.
به گزارش کارت خوب به نقل از ایسنا، میگل آنخل آستوریاس در ۹ ژوئن ۱۹۷۴ در پاریس درگذشت در صورتیکه از سال ۱۹۵۴ با سلب تابعیتش مجبور به جلای وطن و مهاجرت به فرانسه شد. این نویسنده گواتمالایی با نگارش سه گانه «جمهوری موز» («آقای رییس جمهور»، «چشمان بازمانده در گور» و «باد سهمگین») نقش مهمی در شکوفایی ادبیات آمریکای لاتین و شناسایی فرهنگ بومی این مرز و بوم به مردم جهان داشت.
فرزند برنده جایزه ی نوبل، میگل آنخل آستوریاس آمادو، در مراسمی که برای پنجاهمین سالمرگ پدرش در گواتمالا برگزار گردید، اظهار داشت: «دو دولت اخیر گواتمالا پیشنهاد بازگرداندن بقایای جسد پدرم را به زادگاهش مطرح نمودند. شدیدا مخالفت کردم برای اینکه این دولت ها قسمتی از «معاهده فاسدان» هستند که پدرم با آنها موافقت نکرده بود».
آستوریاس آمادو در این مراسم بزرگداشت وعده داد تا بقایای جسد پدرش به گواتمالا منتقل شود و برای همیشه در کشور «مردان ذرت» آرام بگیرد.
«معاهده ی فاسدان» اشاره به دولت های «جیمی مورالس» و «آلخاندرو گایماتی» دارد که از سال ۲۰۱۶ تا سا ۲۰۲۴ بر راس قدرت بودند. کابینه آنها متشکل از سیاستمدارن، صاحبان کسب وکار، وکلا و صاحب منصبان پیشین بود که با هم در یک چیز مشترک بودن و آن همکاری در فساد بود.
آستوریاس و سلب تابعیت گواتمالایی
میگل آنخل آستوریاس در سال ۱۹۵۱ از طرفداران سرسخت دولت «خاکوبو آربنز» بود که در انتخاباتی آزاد و با شعار پشتیبانی از مردم و دریافت مالیات از شرکت های خصوصی به قدرت رسید. اما به قدرت رسیدن این مردی که سودای استقلال کشورش را داشت و می خواست از شرکت های خارجی برای بهره برداری از منابع کشورش مالیات دریافت کند به مذاق گرینگوها (آمریکایی ها) خوش نیامد و عاقبت او را در کودتایی در سال ۱۹۵۴ از قدرت برکنار کردند و یک نظامی به نام «کارلوس کاستیو آرماس» را به قدرت رساندند که دست نشانده ی گرینگوها بود. «کاستیو آرماس» بعد از به قدرت رسیدن فرمان داد تابعیت آستوریاس از او سلب شود و بنا بر این از کشور اخراج شد. او مدتی در آرژانتین و شیلی بسر برد و سپس به اروپا رفت. آخرین سالهای عمرش را در مادرید گذراند و به سبب مبتلاشدن به سرطان درگذشت.
نباید فراموش کرد که دهه پنجاه قرن بیستم دوران ترک تازی برادران «دالس» در آمریکا بود، روزهایی که خیلی از شهروندان این کشور به بهتان پشتیبانی از آرمان های چپ از کشور اخراج شدند. روزگاری که انگ چپ گرایی بر پیشانی بازیگری همچون «چارلی چاپلین» خورد و او را از بازگشت مجدد به آمریکا محروم کردند.
روایت کودتای آمریکایی در اثر نقاش معروف مکزیکی
دیگو ریبرا، نقاش معروف مکزیکی و همسر فریدا کالو روایت ماجرای کودتا را به خوبی در نقاشی معروفش با عنوان «پیروزی باشکوه» با عنوان اصلی «Victoria Gloriosa» ترسیم کرده است. نقاشی بی بدیلی که در آن تمام شخصیت هایی را در این کودتا مقابل دولتی مردمی حضور داشتند به تصویر کشیده است.
تقریباً هفت دهه بعد از این ماجرا، ماریو بارگاس یوسا نویسنده پرویی و همین طور برنده جایزه نوبل کتابی با عنوان «روزگار سخت» منتشر نمود که روایت کودتای آمریکایی ها را به تصویر کشیده است و به نظرش این حادثه نقطه عطفی در تاریخ آمریکای لاتین شد.
آستوریاس: دومین نویسنده لاتین تبار برنده ی نوبل
میگل آنخل آستوریاس در سال ۱۹۶۷ برنده جایزه ی نوبل شد. قبل از او گابریلا میسترال در سال ۱۹۴۵ توانست به دریافت این جایزه دست پیدا کند. بعد از او پابلو نرودا سومین فردی بود که جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد.
گابریل گارسیا مارکز و ماریو بارگاس یوسا نیز به ترتیب در سالهای ۱۹۸۲ و ۲۰۱۰ توانستند برنده این جایزه ی ادبی مهم باشند.
مهدی سرائی، مترجم زبان اسپانیایی که متن این گزارش را در اختیار ایسنا قرار داده، آثاری همچون «روزگار سخت»، «مسند عقاب»، «ادبیات آتش است» و «بادها» ترجمه کرده است.
منبع: كارت خوب
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب