پویش نه به تصادف یک حرکت فرهنگی است، نه صرفا یک کمپین خبری
به گزارش کارت خوب، خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ـ یادداشت
امید جعفری
«با به انتها رسیدن تعطیلات نوروزی ۱۴۰۴ و بازگشت زندگی شهری به روال عادی، یک نکته اساسی نباید نادیده گرفته شود: پویش «نه به تصادف» که در روزهای نوروز فعال بود، نه یک اقدام مناسبتی و موقتی، بلکه تلاشی است برای نهادینه سازی یک فرهنگ ایمنی ماندگار. پیامی که باید فراتر از روزها و تقویم ها شنیده شود و به بخشی از سبک زندگی شهروندان ایرانی تبدیل گردد.
این پویش با هدف کاهش سوانح رانندگی، افزایش آگاهی عمومی نسبت به تبعات بی توجهی به قوانین راهنمائی و رانندگی، و ارتقاء فرهنگ ترافیکی شروع شد. باآنکه طبق تقویم رسمی تا ۲۰ فروردین ادامه دارد، اما آمارها به وضوح نشان می دهند که بحران تصادفات در کشور، محدود به تعطیلات نیست و نیازمند اقداماتی ماندگار و عمیق تر است.
دکتر علیرضا رئیسی، معاون وزیر بهداشت در آخرین ارزیابی رسمی از عملکرد نوروزی اعلام نمود که از تاریخ ۲۵ اسفند ۱۴۰۳ تا ۱۵ فروردین ۱۴۰۴، متاسفانه ۸۲۸ نفر در اثر تصادفات جان خویش را از دست داده اند و بیشتر از ۲۹ هزار نفر هم مجروح شده اند. آماری تکان دهنده که نشان داده است هنوز راهی طولانی تا رسیدن به جاده هایی امن و بدون حادثه در پیش داریم.
همینطور طبق گزارش پلیس، بیشترین تعداد فوتی ها در ارتباط با استانهای کرمان، فارس و خراسان رضوی بوده است؛ استان هایی که نیازمند توجه جدی تر در حوزه زیرساخت، نظارت و فرهنگ سازی هستند.
با این که اجرای پویش «نه به تصادف» بدون شک در افزایش آگاهی عمومی مؤثر بوده، اما علل گوناگونی سبب شده تا همچنان شاهد آمار بالای سوانح باشیم. یکی از این عوامل، افزایش سه روزه تعطیلات نوروزی ۱۴۰۴ بود که منجر به بالا رفتن حجم سفرها شد. افزون بر آن، کیفیت پایین خودرو ها، زیرساخت های نامناسب جاده ای، ضعف سیستم حمل و نقل عمومی و نبود نظارت مستمر بر رانندگی پرخطر همچون علل ساختاری هستند که در وقوع تصادفات نقش دارند.
در کنار این عوامل، باید پذیرفت که تغییر رفتار رانندگی یک شبه حاصل نمی گردد. کاهش آمار تصادفات تنها زمانی ممکن خواهد شد که فرهنگ رانندگی ایمن به ارزش اجتماعی بدل شود و نه صرفا یک اجبار قانونی. این مهم، تنها از مسیر آموزش مستمر، تبلیغات هدفمند، مشارکت رسانه ها و تقویت قوانین بازدارنده امکان دارد.
همزمان با کوشش برای فرهنگ سازی، نباید از مسئولیت نهادها و سازمان های ذی ربط در برابر ایمنی جاده ای غافل شد. مطالبه گری عمومی برای اصلاح زیرساخت های معیوب، بهبود استاندارد خودرو ها، تقویت سیستم حمل و نقل عمومی، و نظارت هوشمند و مؤثر بر رفتار رانندگان، باید به یک خواست اجتماعی بدل شود. این مطالبه گری، نه تقابل با نهادها، بلکه تلاشی برای هم افزایی و پاسخ گویی بیشتر در راه تحقق جاده های امن تر است.
در نهایت، پویش «نه به تصادف» یک حرکت فرهنگی است، نه صرفا یک کمپین خبری. نتایج آن باید با دیدی بلند مدت و تحلیلی ارزیابی شود و بعنوان سنگ بنای تغییر نگاه جامعه نسبت به رانندگی تلقی گردد. اگر این نگاه شکل بگیرد، شاید روزی برسد که جاده های کشور، کمتر شاهد اشک و اندوه باشند و بیش تر عرصه ای برای سفرهای ایمن و خاطره ساز شوند.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب