در گفتگو با مهر عنوان شد؛
واردات ۳میلیارد دلار كالای مشابه تولید داخلی از تركیه
كارت خوب: كارشناس ارشد اقتصادی با اشاره به نامگذاری امسال بعنوان پشتیبانی از كالاهای ایرانی، به روند حضور كالاهای مصرفی تركیه در بازار اشاره نمود و اظهار داشت: واردات كالاهای مشابه داخلی متوقف شود.
فیصل مرداسی در گفتگو با خبرنگار مهر با تاكید بر لزوم پشتیبانی از كالاهای ایرانی بدون هیچگونه پیش شرطی اظهار داشت: سال جدید از جانب مقام معظم رهبری با عنوان پشتیبانی از كالای ایرانی نامگذاری شده و مقام معظم رهبری، مردم را با تشویق مصرف كالای ایرانی، به تعصب نسبت به خرید كالا و خدمات داخلی همانند تعصب ورزش دوستان به تیم های مورد علاقه شان، سفارش كردند؛ این در شرایطی است كه سیاست تشویق مصرف كالای ایرانی، فقط در ایران مطرح نبوده و نیست؛ بلكه در كشورهای دیگر همچون آمریكا هم بعنوان اقتصاد اول جهان و رهبر دنیای سرمایه داری و تجارت آزاد، شعار خرید كالای آمریكایی، همواره مطرح بوده است.
كارشناس ارشد حوزه تجارت و اقتصاد با اشاره به جنگ تجاری كنونی پیش روی چین و آمریكا اضافه كرد: در دولت ترامپ، این تشویق تبدیل به فرمان «كالای آمریكایی بخر، كارگر آمریكایی استخدام كن» تبدیل گشته و حتی با استفاده از زیر پا گذاشتن اصول اولیه سازمان جهانی تجارت (WTO) و وضع تعرفه بر واردات فولاد و آلومینیوم، پیگیری می گردد.
وی خاطرنشان كرد: در عین حال در كشورهای اروپایی هم چنین است.اصرار دولتمردان عالیرتبه كشورهای اروپایی جهت استفاده از خودروهای ملی خود در دیدارهای بین المللی، در چارچوب همین سیاست، قابل تعریف است؛ ازاین رو این شعار صرفا متعلق به كشورمان نیست و عمده كشورها، مردم خویش را به مصرف كالاهای داخلی تشویق می كنند. البته انتخاب این شعار در شرایط كنونی اقتصاد فرورفته در ركود ایران، هوشمندانه است و تولید انگیزه و تعصب مصرف كالای ایرانی برای كاهش آثار ركود اقتصادی و هم تقلیل آثار سوء مدیریت واردات، به بهانه لزوم حذف موانع تعرفه ای و غیرتعرفه ای و تولید فضای رقابتی، بسیار ضروری می باشد.
به گفته مرداسی، باآنكه هنوز مدت زیادی از مطرح شدن این شعار نگذشته است؛ لیكن قلم فرسایی صاحبان قلم شروع شده است و ترجیع بند عمده نوشته ها، تعیین پیش شرط برای تولیدكنندگان داخلی است.در این یادداشت ها و مقالات، تشویق مردم به خرید كالای ایرانی بدون اجبار تولیدكنندگان به ارتقای كیفیت را بی مفهوم و بی ثمر جلوه می دهند؛ در صورتی كه هیچ كسی با لزوم ارتقای كیفیت تولیدكنندگان مخالف نبوده و شكی نیست كه تولیدكننده ایرانی هم باید به محصول تولیدی خود تعصب و غیرت داشته باشد. لیكن به نظر می رسد طرح این موضوعات بیش از آنكه سبب افزایش كیفیت محصولات ایرانی شود، سبب كاهش تعصب به خرید كالای ایرانی و بی اثر شدن چنین نامگذاری خواهد شد.
وی تصریح كرد: تصور بر این است كه با افزایش مصرف كالای ایرانی و ارتقای قدرت رقابت پذیری محصول داخلی، تولید كنندگان كشور امكان و فرصت بیشتری برای ارتقای تكنولوژی و بهبود كیفیت كالاهای خود خواهند كرد.حتی طرح همین شعار و عمومی شدن آن، بارقه امیدی برای تولیدكنندگان خواهد شد تا در پاسخ به اهتمام مردم به مصرف كالای ایرانی، توجه بیشتری به كیفیت محصول خود پیدا كنند. البته این مورد نافی لزوم تلاش مدیران وزارت صنعت، معدن و تجارت برای تحریك تولیدكنندگان و اجبار آنها به افزایش كیفیت تولیدات داخلی نخواهد بود.
این دانش آموخته مدیریت راهبردی، معتقد می باشد كه نه تنها باید از چنین فرصتی برای پشتیبانی از كالای ایرانی بهره بیشتری برد و از تعیین پیش شرط كه سبب كاهش اثر آن و بی تفاوتی مردم در خرید كالاهای خارجی خودداری كرد، بلكه باید هر چه بیشتر وجدان عمومی جامعه را در این اقدام ملی حساس و بیدار نمود.
وی با اشاره به اینكه بررسی كالاهای وارداتی بخصوص از كشور تركیه نشان داده است بخشی از كالاهای مصرفی وارداتی از این كشور، به وفور در ایران تولید و عرضه می شود، تصریح كرد: در یازده ماهه سال ۱۳۹۶ نزدیك به سه میلیارد دلار كالا از كشور تركیه وارد ایران شده است كه در مقایسه با میزان واردات در سال ۱۳۹۵ از كشور تركیه، شاهد یك رشد دو رقمی هستیم؛ این در شرایطی است كه این آمار واردات رسمی است و شامل قاچاق كالا نمی گردد.
مرداسی ادامه داد: طبق همین آمار بیش از ۳۰ میلیون دلار محصولات شوینده به خصوص انواع شامپو و صابون از تركیه وارد كشورمان می شود؛ در صورتی كه سرمایه گذاری های كلانی در حوزه تولید انواع شوینده ها و آرایشی بهداشتی در كشورمان صورت گرفته است و تولیدكنندگان توانمند با برندهای شناخته شده و با سابقه دهها سال فعالیت در كشورمان وجود دارند؛ در صورتی كه با چنین وارداتی، ضربه سنگینی به تولید كنندگان ایرانی و اشتغال جوانان وارد می گردد.
وی تصریح كرد: اگر تا چند سال پیش وارد فروشگاهها می شدید، عمده كالاهای عرضه شده ساخت داخل بود؛ در صورتی كه هم اكنون سوپرماركت ها مملو از كالاهای خارجی به خصوص كالاهای ترك هستند؛ ازاین رو قابل پذیرش است كه برای حضور تولیدكنندگان ایرانی در بازار تركیه باید واردات از این كشور را هم پذیرفت و موافقتنامه های ترجیحی و تجارت آزاد در همین راستا به امضا دو طرف می رسد؛ لیكن مهم است چه كالایی و با چه نرخی صادر می نماییم و به جای آن چه كالایی وارد می گردد.
این كارشناس ارشد حوزه تجارت و اقتصاد تصریح كرد: اگر قرار باشد عمده كالای صادراتی كشورمان مواد اولیه و بخش اندكی كالاهای واسطه ای باشد و در عوض كالای مصرفی و نهایی مانند پوشاك، مواد بهداشتی و آرایشی و شوینده وارد كشورمان شود كه كالای مشابه داخلی دارد، منافع ملی ما تامین نخواهد شد. حال سوال اینجا است كه آیا واقعا كیفیت محصولات ایرانی و نشان های معروفی كه دهها سال سابقه فعالیت دارند و الان به لطف سوء مدیریت واردات، در سطح بازار مصرف داخلی حضور كم رونقی دارند، نیاز مصرف كننده ایرانی را برآورده نمی كند؟
وی اضافه كرد: در نهایت، وقتی یك خانواده با تنگناهای مالی مواجه می شود، هزینه های خویش را می كاهد تا دخل با خرج هماهنگ شود؛ ازاین رو پدر و مادر خانواده فرزندان را به مصرف درست و قناعت تشویق می كنند. همین سیاست در كلان كشور هم باید اجرایی شود؛ به این معنا كه وقتی نرخ بیكاری جوانان كشور بالاست، وقتی منبع ارزی كشور محدود است، منطقی است مردم به مصرف كالاهای ایرانی و مدیریت نیازها و سلایق خود توجیه و تشویق شوند و نباید از این حقیقت غافل ماند كه بزرگترین مصرف كننده در كشور دولت و سایر قوا هستند و نخستین اقدام اساسی و به دور از هرگونه شعارگرایی باید از حاكمیت آغاز شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب