به بهانه هفدهمین جایزه علمی افضلی پور
هر که باران باشد روی چشم همه پنجره ها جا دارد
به گزارش کارت خوب، مردی و جوانمردی را تمام کرد وقتی پس از آن که از مرحوم افضلی پور و همسر او بانو فاخره صبا نیک گفت، پشت بندش از همسر خودش یاد کرد که با وی بودن را تحمل و البته حمایتش کرده است؛ شاعر نامی کرمان که در مراسم هفدهمین جایزه علمی افضلی پور، پس از قرائت چند بیت از حافظ، از خودش نیز شعری خواند و حال حاضران را خوب تر کرد: هرکه باران باشد روی چشم همه پنجره ها جا دارد.
به گزارش کارت خوب به نقل از خبرگزاری ایرنا، فضا فضای رسمی معمول مراسم رسمی و اداری یا دانشگاهی نبود؛ یک تاریخ بود که روایت شد و ماندگار؛ و هر فرهیخته و استادی که آمد سخنرانی کند انگار آجری بر بند بند بنای ماندگاری که قرن ها خواهد ماند گذاشت، مثل استاد اصغر خالدان از اصفهان که در رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی صاحب عنوان برتر شد اما وقتی پشت تریبون قرار گرفت، آنگاه که خواست در وصف خدمتی که شادروان افضلی پور و همسرش در بنیانگذاری دانشگاه در کرمان بگوید، به بیتی اکتفا کرد: خُنُک آن قماربازی که بباخت آن چه بودش/ بِنَماند هیچش اِلا هوس قمار دیگر.
جایزه علمی افضلی پور که به یاد بنیانگذار دانشگاه در کرمان امسال به هفدهمین دور خود رسید، علاوه بر این که در زمره جوایز معتبر دانشگاهی ایران قرار گرفته، فرصتی برای تجلیل از مقام علم، ادب و هنر، همین طور معرفی برگزیدگان این حوزه است که با خدمات موثر و خلاقیت خود به الگوی علم و عمل تبدیل گشته اند؛ و روایت از این مراسم و آنان که جایزه گرفتند، خود حال دیگران را خوب می کند که در این نوشتار به آن پرداخته شده است.
شادروان مهندس علیرضا افضلی پور موسس دانشگاه کرمان است؛ دانشگاهی که سال ۱۳۵۴ با پذیرش ۹۰ دانشجو شروع به کار کرد و در سالهای بعد مرحوم افضلی پور با کمک همسرش بانو "فاخره صبا" به تکمیل و توسعه آن اهتمام ورزید بطوریکه امروز بالاتر از ۱۴ هزار دانشجو دارد و دانشجویان برتر هم از جوایز افضلی پور سهم دارند.
به منظور گرامیداشت و تجلیل از بنیانگذار دانشگاه کرمان و در امتداد اهداف شادروان افضلی پور، پیشنهاد تجلیل از بالاترین محققان ایرانی توسط دکتر محمدعلی میرزایی نخستین رئیس دانشگاه کرمان (۱۳۵۷ تا ۱۳۵۲) و دکتر علی مصطفوی رئیس وقت دانشگاه شهید باهنر در سال ۱۳۸۰ مطرح و جایزه افضلی پور بنیان گذاشته شد.
جایزه علمی افضلی پور از سالهای قبل در ۲ بخش اساتید کشوری و دانشگاه شهید باهنر کرمان اهدا می شود. جایزه ای که وزیر علوم، تحقیقات و فناوری آنرا در زمره جوایز معتبر دانشگاهی کشور معرفی نمود و در پیام خود به هفدهمین دوره این رویداد نوشت: اهدای چنین جایزه باارزش و ریشه داری به برجستگان علم و فرهنگ ایران و کرمان، همزمان به تعمیق و تقویت روحیه بخشندگی و ترویج علم و فرهنگ می انجامد که اتفاق بسیار پسندیده و الگوسازی است.
اهدای این جایزه امسال به هفدهمین دوره خود رسید و آیین هفدهمین دوره جایزه افضلی پور ششم آذر ماه با حضور نماینده ولی فقیه در استان کرمان، رئیس دانشگاه شهید باهنر، روسای پیشین این دانشگاه، تعدادی از مسئولان، دانشگاهیان و دانشجویان در تالار وحدت دانشگاه شهید باهنر انجام شد.
هفدهمین دوره جایزه افضلی پور آیینی که برخلاف شیوه معمول بسیاری از برنامه ها، مسئولان در آن کمتر سخنرانی کردند و فرصت مغتنم گرد هم آمدن اهالی علم، ادب و هنر به شنیدن نظرات و خاطرات اساتید، مفاخر، محققان و برگزیدگان این دوره اختصاص یافت.
گوش جان چندباره به سخنان افضلی پور
ابتدای مراسم کلیپی از سخنان شادروان افضلی پور پخش گردید که هرچند بارها تکرار شده اما هر بار شنیدنی است خصوصاً آنجا که سفارش می کند دانشجوی واقعی تربیت کنید و از عزم جمعی برای آباد کردن مملکت می گوید و چه رخداد مبارکی است پنج دهه پس از تاسیس دانشگاه کرمان، برگزیدگان جایزه ای به نام افضلی پور نیز از لزوم پیوند علم و عمل، خدمت نافع به جامعه و الگو شدن صحبت می کنند.
او در این سخنان به تحصیل رشته شیمی در خارج از کشور و بازگشت به ایران اشاره می کند و این که همیشه پند پدر در اندیشه او زنده بود که می گفته«پسرم برو تحصیل کن، همه چیز را بیاموز و بعد که برگشتی به فرهنگ مملکتت خدمت کن».
شادروان افضلی پور و همسرش فاخره صبا افضلی پور با این تفکر، سال ۱۳۴۹ اندیشه و تصمیم بزرگی که داشت را با همسرش بانو فاخره صبا بر اساس انفاق دارایی در راه خدمت به فرهنگ و علم و دانش در بین می گذارد. این تصمیم بزرگ با استقبال همسر که خود از شخصیت های فرهنگی و هنری بود، مواجه می شود و زوج نیکوکار هم پیمان می شوند که دانشگاهی را در یکی از مناطق محروم کشور بسازند و عاقبت این قرعه به نام کرمان خورد.
او از کرمان به عنوان غنی ترین استان کشور و مردم این استان به عنوان مردمی دارای خلوص نیت یاد کرد و در سفارش ای به اساتید دانشگاه اظهار داشت: دانشجوی واقعی تربیت کنید که برای مملکت مفید باشند و همه تصمیم بگیریم کشور را آباد نماییم که این آباد کردن و خودکفایی با علم میسر می شود.
تا باشد از این قمارها
موضوعی که دکتر اصغر خالدان منتخب کشوری هفدهمین دوره جایزه افضلی پور نیز به آن اشاره نمود و اظهار داشت: افضلی پور چراها را خوب شناخته بود، این که چه باید بکند و برای چه دنبال این کار را بگیرد.
دکتر اصغر خالدان این چهره علمی اظهار داشت: عکسی از ایشان و یک بیت شعر را دیدم و واقعا تنها کسی که می توانست این طور فکر کند، افضلی پور بود؛ خُنُک آن قماربازی که بباخت آن چه بودش/ بِنَماند هیچش اِلا هوس قمار دیگر.
خالدان متولد ۱۳۱۳ در شهر اصفهان است و سال ۱۳۵۸ مدرک دکترای تربیت بدنی و علوم ورزشی (فیزیولوژی ورزش) را از دانشگاه ایالتی میشگان در آمریکا گرفتن کرد؛ عضو هیأت علمی بازنشسته دانشگاه تهران با سابقه حدود ۴۵ سال تدریس در دانشگاه های معتبر کشور و جزو نخستین متخصصان علوم ورزشی و زمینه ساز رشد و توسعه این حوزه در کشور بوده است.
وی به حاضران اظهار داشت: همان گونه که آب مایه حیات است، حرکت و جنبش انسان نیز مایه رشد بدنی و بخش های مختلف بدنی است.
این استاد و پژوهشگر ورزشی با تشریح سیر تحول حرکت و جنبش از انسان اولیه تا دوره رنسانس اضافه کرد: افراد مسئول رنسانس پی بردند تندرستی و حرکت چقدر برای انسان لازم است به ویژه بعد از آن که دوره توحش پشت سر گذاشته شده بود که همیشه با حرکت زندگی می کردند به همین دلیل در این دوره بیشتر به علوم، فنون و دستور دانشمندانی که ظهور کردند، توجه داشتند.
وی به روند تشکیل دانشسراها و مراکز آموزش علوم ورزش در ایران قبل و پس از پیروزی انقلاب اسلامی اشاره نمود و این که پیش از انقلاب مثل امروز فدراسیون های ورزشی نداشتیم و بعضی باشگاه ها وجود داشت به همین دلیل به جهت اینکه محسنات حرکت را برای مردم بازگو و به منابع خارجی دسترسی پیدا کند، لیسانس زبان انگلیسی را هم گرفتن کرد.
خالدان که بر عبارت تربیت بدنی تاکید ویژه داشت، اظهار داشت: قبلا ممالک نظام تربیت بدنی نداشتند و اسامی دیگری مثل ورزش و تفریحات سالم به کار می رفت تا این که یونسکو نام تربیت بدنی را به تصویب رساند تا همه ممالک بفهمند معنای تربیت بدنی چیست.
تربیت بوسیله بدن
او اضافه کرد: متاسفانه بعضی افراد به اشتباه فکر می کنند تربیت بدنی به مفهوم تربیت بدن است در صورتیکه یعنی تربیت بوسیله بدن؛ بوسیله بدن یا دویدن محسناتی در خردسالان و بزرگسالان به وجود می آید و هزاران سال طول کشید و پیشرفت هایی برای شناخت بیشتر تربیت بدنی و محسنات حرکت، جنبش و سلامتی انسان حاصل شد.
منتخب کشوری جایزه علمی افضلی پور اظهار داشت: خیلی از مربیان انسان ها را به سه حوزه چاق پیکر، عضلانی پیکر و لاغر پیکر تقسیم بندی کردند که برای هر کدام از این تیپ ها باید ورزش خاصی دنبال شود و مربی کارآزموده باید آنرا شناسایی کند.
دکتر منصور صاحب الزمانی چشمانی که چشم شدند
دکتر منصور صاحب الزمانی استاد رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی (آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی) از دانشگاه شهید باهنر کرمان نیز منتخب دانشگاهی هفدهمین دوره جایزه افضلی پور است که پشت تریبون قرار گرفت و همان شعر استاد خود دکتر خالدان را در مورد بنیانگذار دانشگاه در کرمان تکرار کرد.
وی که متولد ۱۳۴۵ و اصالتا کرمانی است خاطره ای را تعریف کرد و اظهار داشت: شادروان افضلی پور پس از اهدای همه آن چه که داشت به فکر افتاد یک مینی بوس یا اتوبوس برای دانشگاه تهیه نماید و دستشان خالی ولی اعتبارشان بسیار بالا بود، بدین سبب در جلسه ای که در علوم پزشکی و با چشم پزشکان بود فرصتی گرفت و گفت اگر چشم های من می ارزد اینها را بخرید برای اینکه باید برای دانشجویان خودرو بگیریم و همانجا بود که هزینه چند خودرو جمع و این کار انجام شد.
این استاد دانشگاه که ورزش کاراته را نیز حرفه ای دنبال کرده است اضافه کرد: افضلی پور دانشجویان را فرزندان معنوی خود می دانستو همیشه یک نکته را تکرار می کرد که ما فارغ التحصیل پشت میزنشین نمی خواهیم.
وی اظهار داشت: پس بیاییم دست به دست دهیم به فرزندان معنوی این بزرگواران کمک نماییم تا مهارت یاد بگیرند و بتوانند در جامعه خدمات مورد نیاز را به نحو احسن عرضه کنند.
صاحب الزمانی با طرح این مساله که چرا هفدهمین دوره جایزه افضلی پور در رشته علوم ورزشی برگزار شد؟ اظهار داشت: طبق روال این جایزه، هر سال یک دانشکده دانشگاه شهید باهنر در یک حیطه بانی و مجری می شود و از همان حیطه، متخصصان کشوری و استانی انتخاب می شوند.
بنابر سوابق موجود اولین دوره این جایزه سال ۱۳۸۲ انجام شد و جایزه افضلی پور برمبنای بخشنامه مربوطه و رای هیأت امنا، به یک نفر عضو هیأت علمی برگزیده کشوری و یک نفر برگزیده داخلی (عضو هیأت علمی دانشگاه شهید باهنر یا دانشگاه علوم پزشکی کرمان) تعلق می گیرد، همین طور در سالهای بعد جایزه هنری و ادبی صبا به یاد بانو فاخره صبا به این جایزه اضافه گردید.
استاد عباس اخوین منتخبان حال خوب کن جایزه صبا
استاد عباس اخوین هنرمند خوشنویس، منتخب کشوری جایزه هنری صبا و سید علی میرافضلی شاعر و رباعی سرا، منتخب استانی جایزه ادبی صبا شدند.
علیرضا هاشمی نژاد استاد و پژوهشگر خوشنویسی درباره ی عباس اخوین که به سبب بیماری نتوانست در این مراسم حضور پیدا کند، اظهار داشت: اگر بخواهیم در تاریخ خوشنوسی ایران پنج نفر را در کتابت نام ببریم استاد اخوین یکی از آنان است.
وی با تبیین سیر تحول تاریخی خوشنوسی در ایران و پیدایش خط نستعلیق اظهار داشت: استاد اخوین از سال ۱۳۳۷ فعالیت خودرا بصورت حرفه ای شروع کرد و در شرایطی که جریان غالب بر فضای خوشنویسی ایران، مکتب کلهر بود تنها فردی که خلاف این جریان حرکت کرد، استاد اخوین بود و به صورتی مکتب میرعماد باردیگر وارد فضای خوشنویسی شد.
این استاد و پژوهشگر افزود: خوشنویسی پیش از انقلاب چندان مورد توجه نبود و در حاشیه هنر قرار داشت، پس از انقلاب با توجه به این که بیشتر خوشنویسان آن دوره در خط نستعلیق شیوه کلهر را داشتند ایشان شیوه میرعماد را با پایمردی پیگیری کرد و این پایمردی باتوجه به ارزش هایی است که آن شیوه داشته و مغفول واقع شده بود و موجب تحول عظیم در خوشنویسی ایران می شود.
به گزارش کارت خوب به نقل از خبرگزاری ایرنا این منتخب کشوری هفتمین دوره جایزه هنری صبا علاوه بر این که گفتمان جدیدی را حول بازگشت به تاریخ و دوره اوج خوشنویسی رقم زده، بالاتر از ۳۵ کتاب تالیف کرده و سرمشق های آموزشی اش مرتب در حال انتشارست.
جایزه دیگری در سالهای اخیر باتوجه به اهمیت کارآفرینی و اشتغال همین طور بمنظور تقویت پیوند دانشگاه با جامعه و صنعت، با عنوان جایزه کارآفرین برتر پیش بینی و از سال ۱۳۹۵ به کارآفرینان برگزیده کشوری اهدا شده است.
جایزه هفتمین دوره کارآفرین برتر از مجموع جوایز افضلی پور، امسال به روانشاد "مهدی آگاه" فعال اقتصادی و کارآفرین کرمانی تعلق گرفت که یک تولیدکننده و تاجر پسته بود. صاحبنظر اقتصادی محسوب می شد، به مسائل اجتماعی توجه داشت و در زمره نیکوکاران به شمار می رفت.
جایزه کارآفرین برتر به مرحوم مهدی آگاه الگوی تجارت با برکت
"مهدی ایرانی کرمانی" فعال اقتصادی و پژوهشگر در این مراسم اظهار داشت: من در بازگویی شرح زندگانی دوست فقیدم باید به چکیده گویی ژولیوس سزار امپراطور مشهور روم تاسی کنم که گفت «آمدم، دیدم، فتح کردم».
وی با ذکر مصادیقی از کارآفرینی های مهدی آگاه اضافه کرد: او سال ۱۳۵۶ مسئولیت اداره هزار و ۵۰۰ هکتار باغ پسته خانوادگی را برعهده گرفت و آنها را به نزدیک ۲ هزار هکتار رساند و ۸۰۰ خانواده از محل این فعالیت ارتزاق می کردند.
این فعال اقتصادی اظهار داشت: بزرگترین سرمایه گذاری بخش خصوصی در استان کرمان بدون استفاده از رانت، کارخانه سیمان بوده که با محوریت و اعتبار مهدی آگاه برپا شد. سالی ۲ هزار تن مغز پسته سبز بدون آفلاتوکسین یا باقیمانده سموم صادر می نماییم و کاری است که مهدی آگاه راه انداخت و دیگران را هم تشویق می کرد؛ این تجارت سالی بالاتر از ۳۰ میلیون دلار برای کشور فارغ از پسته معمولی درآمد دارد.
مهدی آگاه بگفته دوست و همکارش از زمین بازی، خرید و فروش ارز و طلا پرهیز می کرد و بر این باور بود تجارتی که خیر آن به دیگران نرسد و کار نیافریند، برکت ندارد.
ایرانی کرمانی افزود: آگاه، کارآفرین بزرگی بود اما وجه مشخصه او تنها این نبود بلکه این بود که آموزگار و شیفته یاد دادن بود، دوست داشت آموخته هایش را به دیگران منتقل کند و یک قابوسنامه متحرک به شمار می رفت، هم در عمل، هم درنظر الگو بشمار می رود.
وی با اعلان اینکه مهدی آگاه دغدغه های مختلفی داشت، اظهار داشت: دغدغه اولش نبود تدبیر و عقلانیت در استحصال آب های زیرزمینی بود؛ اینروزها نه با کمبود آب بلکه با نبود آب مواجه هستیم و فرونشست دشت های ایران به ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر رسیده در صورتیکه در استانداردهای جهانی چهار میلیمتر را بحرانی تلقی می کنند.
این فعال اقتصادی افزود: شخصی که به شهادت مردم کرمان، رفسنجان، یزد و تهران در همه عمر به فرودستان فکر می کرد و از بذل مال دریغ نداشت، فریاد می زد که یارانه های انرژی غیرعقلایی و مخرب است چون نه کار می آفریند نه ثروت و رفاه و از تورم دستگاه های دولتی نگران بود.
او به دغدغه دیگری هم اشاره نمود که همچنان وجود دارد و اظهار داشت: اوایل دهه ۵۰ سند آمایش زمین تهیه شد و یکی از با اهمیت ترین ارکان این سند، محل استقرار واحدهای بزرگ صنعتی بود که سفارش می کردند در سواحل دریا مستقر شوند و توزیع جمعیت هم همگام صنایع انجام می شد.
مهدی آگاه به ناصرخسرو علاقه داشت و دوستش که این را گفت، این بیت را نیز تقدیم کرد که درخت تو گر بار دانش بگیرد/ به زیر آوری چرخ نیلوفری را.
سید علی میرافضلی عمارتی که بنا شد
حالا دیگر نوبت به سید علی میرافضلی شاعر و رباعی سرا، منتخب استانی جایزه ادبی صبا رسید که مثل همیشه آرام و متین پشت تریبون قرار بگیرد و بگوید: متنی را آماده کرده بودم درباره ی تاثیر بنیان های فرهنگی و آموزشی در پدید آمدن شخصیت های بزرگ و جریان های فرهنگی که باتوجه به گذشت زمان از خواندنش صرفنظر می کنم.
او البته ۲ بیت از شعر حافظ را خواند و به روح شادروان افضلی پور و خانم فاخره صبا درود فرستاد که این دانشگاه را بنیان گذاشتند.
ثوابِ روزه و حجِ قبول آن کس بُرد
که خاکِ میکده عشق را زیارت کرد
مُقامِ اصلیِ ما گوشه خرابات است
خداش خیر دهاد آنکه این عمارت کرد
این شاعر اهل رفسنجان اظهار داشت: از همسرم که اینجا حضور دارد و مرارت با من بودن را تحمل و حمایتم کرد، تشکر می کنم که با تشویق جمعیت همراه شد.
او در آخر این شعر کوتاه از خودش را تقدیم کرد که «هر که باران باشد روی چشم همه پنجره ها جا دارد». حاضران ممتد وی را تشویق کردند و از این که وقتشان در چنین مراسمی به خوشی گذشت، حال خوش تری یافتند.
منبع: كارت خوب
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب